«ثروت» گزارش می دهد؛

در حالی که غالب کشورهای همسایه ایران از بهترین خطوط هوایی بهره مند هستند و بهترین خدمات را با قیمتی معقول به مردم ارائه می دهند، در ایران هر روز اخبار  جدیدی در مورد هواپیما، بلیت و خدمات مربوط به آن شنیده می شود.

در یک نمونه سخنگوی سازمان هواپیمایی در نشست خبری اخیر خود گفته است که قرار است بلیت پروازها بر مبنای استفاده از خدمات از جمله کترینگ، خدمات بار و تاخیر پروازها، اصلاح و ایرلاین‌ها بر همین اساس ارزیابی شوند؛ به طوری که چنانچه شرکتی نتواند خدمات خوبی ارائه دهد قیمت بلیت آن کاهش خواهد یافت. قیمت بلیت هواپیما طوری اصلاح می‌شود تا مردم بابت هر خدمتی که دریافت می‌کنند پرداختی داشته باشند.

رمضانی با تاکید بر اینکه تجارت آزاد مورد تاکید سازمان هواپیمایی کشوری است و معتقدیم اقتصاد دستوری برای این صنعت مضر است، گفت: نرخ ۴۰ دلار به ازای هر ساعت صندلی، نرخی است که ما با کار کارشناسی به آن رسیده‌ایم اما اگر بخواهد کمتر از این مبلغ باشد شاید برخی ایرلاین‌ها از ایمنی و امنیت پرواز خود بکاهند. در نوروز امسال هیچ بلیتی به سقف قیمتی فروخته نشد. به عبارتی می توان گفت که بازار خود را تنظیم کرد به طوری که بیشترین نرخ ۳۲ دلار به ازای هر ساعت صندلی بود.

این گفته ها در حالی مطرح می شود که بررسی های انجام شده نشان می دهد که شهروندان سایر کشورها برای استفاده از خطوط هوایی داخلی خود نیز چنین ارقامی را پرداخت می کنند اما خدمات با کیفیت تری به شهروندان ارائه می شود و میانگین عمر هواپیماهای آن ها به مراتب پایین تر از خطوط هوایی ایران است. این در حالی است که سوخت هواپیماهای ایرانی نیز به مراتب ارزان تر است.

در چنین شرایطی وعده داده می شود که اگر کسی وعده غذایی محدود و بی کیفیت خطوط هوایی را مصرف نکند، قیمت کمتری برای بلیت خواهد پرداخت. حال فرض کنید یک مسافر در وسط آسمان نیاز به یک خوراکی یا نوشیدنی پیدا کند تا وضعیت جسمی او بهتر شود اما این خدمت به او ارائه نمی شود زیرا بلیت بدون خدمات تهیه کرده است. وضعیتی مضحک که مشخص نیست چه زمانی قرار است از حالت کاریکاتوری خارج شود.

برای مثال پرواز آنکارا به استانبول در همین همسایگی ما با قیمت ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان به فروش می رسد در حالی که اگر شما قصد سفر در همان تاریخ از تهران به مشهد را داشته باشید باید ارقامی بین ۴ تا ۷ میلیون تومان پرداخت کنید. این در حالی است که نه با هوپیمای بهتری به سفر می روید و نه حتی خدمات بهتری دریافت می کنید. در این میان باید دعا کنید که پرواز تاخیر نداشته باشد و بار شما نیز به سلامت به مقصد برسد.

این در حالی است که مردم ترکیه با این قیمت می توانند به سایر کشورها مانند گرجستان، ارمنستان و قبرس از طریق هوایی سفر کنند و حتی در برخی موارد از پروازهای داخلی ایران نیز رقم کمتری پرداخت می کنند.

برای نمونه در تاریخ ۶ خردادماه سفر از آنکارا به دل دریای مدیترانه و شهر ارجان در کشور قبرس با قیمت ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان تا ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان  ممکن بود. تمامی این قیمت ها در حالی دیده می شود که ارزش پول ملی ایران در پایین ترین حد ممکن است و در صورت بهبود وضعیت اقتصادی، این پروازها به مراتب ارزان تر نیز برای شهروندان ایرانی تمام می شد.

در یک نمونه دیگر پرواز سیستمی از استانبول به کشور کویت نیز قیمتی در حدود ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان دارد که به مراتب فاصله ای طولانی تر از تهران تا مشهد است و با هواپیماهای به مراتب لوکس تر انجام می‌شود.

تمامی این مثال ها نشان می دهد که مشکل گرانی بلیت هواپیما در ایران نه تغذیه و یک لقمه نان است و نه میزان حمل بار بلکه سومدیریتی است که نمی تواند حتی با دریافت سوخت ارزان قیمت، خطوط هوایی را به شکلی معمولی برای مردم فراهم کند و هر از گاهی باید از یک گوشه آن خبرهای عجیب شنید و برای ارائه بلیت با قیمت معقول به دنبال حذف خدمات آن هستند.