مونا ربیعیان/ سیاست گذاری اشتغال وزارت کار براساس تبصره ۱۸ بودجه حفظ اشتغال، توسعه کسب و کار و برنامه‌های بهبود وزارت کار است و بر اساس این تبصره از سال ۹۶ تا ۹۹ سالانه ۴۵۰ هزار شغل ایجاد شده است.

داریوش قنبری، نماینده سابق مجلس: بیکاری معضل اصلی آسیب های اجتماعی

داریوش قنبری، نماینده سابق مجلس درخصوص افزایش بیکاری در کشور به خبرنگار ما گفت:افزایش بیکاری نتیجه دوعامل تحریم و کرونا است که با دو بحران مواجه هستیم و بیکاری یکی از مهمترین عوامل این دو بحران است.

وی در ادامه افزود:از نظر اقتصادی تولیدی ها رو به تعطیلی رفتن و این تعطیلی باعث شده تا نیمی از افراد بیکار شوند از طرفی متاسفانه مشاغل قابل توجهی در اثر کرونا از بین رفتن مانند گردشگری که باعث شده بسیاری از افراد بیکار شوند. بنابر این در ارتباط با مشاغلی که در اثر کرونا نابود شدند با خبر خوش تولید واکسن امید می رودکه دوران بیکاری این افراد خاتمه پیدا کنند و فعالیت خود را دوباره از سر گیرند.

این نماینده سابق مجلس درباره پالس های مثبت برجام اظهارداشت: از لحاظ تحریم ها نیز نداهای امیدوار کننده ای به گوش می رسد که که اگر برجام دوباره سرپا شود می توان امید داشت شرکت های تولید کننده دوباره شروع به کار کنند وحتی می توان امید داشت که برای افرادی که کار ندارند هم کار ایجاد شود.

داریوش قنبری در پایان درباره افرادی که شغلی نداشتند نیز اظهارداشت: در این میان افرادی هستند که سابقه کاری ندارند چرا که پس از تحصیل کاری نبوده که انجام دهند که نیاز است برای این افراد اگر کشور به ثبات اقتصادی برسد شغلی ایجاد شود و از این جوانان نیز در استفاده شود با ایجاد فرصت های سرمایه گذاری برای تولید انجام شود که ای بیکاری نتنها بر روی اقتصاد کشور بکه باعث ایجاد بحران های اجتماعی خواهدشد، بنابراین دولت ها باید برنامه ای برای اشتغال داشته باشند.

جعفر بای، جامعه شناس: با نورچشمی ها و پول پاشی ها فرصت های شغلی را نابود کردید

جعفر بای، جامعه شناس درخصوص افزایش بیکاری در کشور به خبرنگار ما گفت: سیاست های اشتغالزایی در دستور کار نیست و در این خصوص هم اراده ای دیده نمی شود درصورتی که بیکاری ام فساد و مهمترین معضلات اجتماعی است، ما دو نوع بیکاری در کشور دایم نوع اول فارغ التحصیلانی که بیکار هستند و کاری ندارند و کسانی که پس از مشکلات به وجود امده بیکار شده اند. نوع دوم افرادی هستند که با مدرک تحصیلی خود کار نمی کنند به طور مثال فرد معماری خوانده و راننده آژانس است یا شیمی خوانده منشی یک دفتر است. این افراد به ظاهر داری شغل هستند اما اسن مشاغل حقیقی نیست و چون فرد در رشته خودش کار نمی کند شکست روحی و روانی توام با افسردگی می خورد باری عبور از این بحران و نجات فرد روی به اعتیاد یا آسیب های اجتماعی دیگر همانند نزاع خیابانی عصبانیت های بیجا و حتی در زندگی شخصی ایجاد طلاق زناشویی می شود.

وی در ادامه افزود: مادر کشوری زندگی می کنیم که مسوولان فقط به دنبال این هستند که چرا سن ازدواج افزایش پیدا کرده یا چرا جوانان میل به ازدواج ندارند اما برای جواب این سوال ها به مشل اصلی فکر نمی کنند بیکاری فرد اگر شغل نداشته باشد چطور امرار معاش کند.

این جامعه شناس در ادامه درباره اینکه به جای حل مسئله صورت مسئله در کشور پاک می شود نیز افزود: وقتی ازدواج صورت گرفت طرف با سرزنش های مادر یا همسر روبرو می شود بنابراین برای رهایی از این سرزنش ها روی به قاچاق یا خلاف های دیگر می آورد، به طور مثال چند وقت پیش در زندان با زندانی ها صحبت می کردم یک جوانی انجا بودکه دلیل به زندان افتادنش را وقتی جویا شدم متوجه شدم که ایشون بدهکار بوده و از سرزنش هایی ه مادرش میزد خسته نبابراین مواد جابه جا می کرده و قاچاقچی شده بود که ماموران آنرا زندانی کردند.

وی در ادامه اظهارداشت:از این رو ما با مشکل بیکاری که روبه رو هستیم در جامعه دزد تربیت می کنیم و مشکلات اجتماعر را افزایش می دهیم ناهنجاری هایی که در اثر بیکاری ایجاد می شود و استعدادهایی که در این میان از بین می رود. درصورتی که در تاریخ ایرانی ها افرادی بودند سخت کوش اما در حال حاضر سخت کوشی وجود ندارد چرا که شغلی نیست.

با مدیریت صحیح می توان از فرصت طلایی که جوانان با هوش خود به وجود می اوردند استفاده کرد یا اینکه با سو مدیریت این فرصت ها را به تهدید تبدیل کنیم.

جعفر بای درپایان راهکار خلاصی از بیکاری را اینگونه بیان کرد:زیر ساختارهای شغلی باید در کشور ایجاد شود نه اینکه با وام جوانان را گرفتار از قبل کنیم تسهیلات برای جوانی که شغلی ندارد و قصد ایجاد شغل دارد فایده ای ندارد چرا که مقروض تر از قبل خواهد شد مشکلات را ریشه یابی کنیم و به جای حمایت از نورچشمی ها و پول پاشی های بی جا که سرمایه ملیرا از بین می برد مشکل را ریشه ای حل کنیم. حل مشکل توسط یک نهاد و یک وزارتخانه حل نخواهد شد نیاز به یک عزم ملی است که این مشکل برطرف شود.