به گزارش ثروت، به نقل از موزه هنر مونتکلر؛ از ۸ فوریه تا ۶ ژوئیه ۲۰۲۵، گالری وستون و لابی آسانسور میزبان نمایشگاهی از آثار نانت کارتر، هنرمند برجسته آمریکایی متولد ۱۹۵۴، بود. این نمایشگاه که با عنوان «نانت کارتر: پرسشی درباره تعادل» برگزار شد، مروری جامع بر نزدیک به پنج دهه فعالیت هنری این […]

به گزارش ثروت، به نقل از موزه هنر مونتکلر؛ از ۸ فوریه تا ۶ ژوئیه ۲۰۲۵، گالری وستون و لابی آسانسور میزبان نمایشگاهی از آثار نانت کارتر، هنرمند برجسته آمریکایی متولد ۱۹۵۴، بود. این نمایشگاه که با عنوان «نانت کارتر: پرسشی درباره تعادل» برگزار شد، مروری جامع بر نزدیک به پنج دهه فعالیت هنری این هنرمند بود که در آن تعادل به عنوان محور اصلی در آثارش به شکلی عمیق و چندوجهی مورد بررسی قرار گرفت.

نانت کارتر در طول بیش از چهل سال کار هنری خود با زبان هنر انتزاعی — شامل عناصر پایه‌ای همچون خط، شکل، رنگ، الگو و بافت — به بیان مسائل و دغدغه‌های جامعه معاصر پرداخت. او از مفهوم تعادل، هم به عنوان یک عنصر ترکیبی در هنر و هم به عنوان روشی برای مواجهه با تحولات سریع جهان امروز، به شکل برجسته‌ای بهره برد. نمایشگاه «پرسشی درباره تعادل» این رویکرد هنرمند را به بررسی کشمکش میان ناپایداری و تعادل به نمایش گذاشت و تلاش او را برای یافتن توازن در دنیایی پرتنش نشان داد.

آثار نانت کارتر در سه دهه گذشته به طور آشکار به موضوعات اجتماعی و سیاسی روز اشاره داشت؛ جهان تحت تأثیر بی‌عدالتی‌های اجتماعی، تحولات سیاسی پی در پی و جریان مداوم اخبار و شبکه‌های اجتماعی. آثار انتزاعی و قدرتمند کارتر، به شکلی استعاری بیانگر فشارهایی بودند که زندگی مدرن بر افراد وارد می‌کرد، مسائلی که باعث از دست رفتن تعادل روانی و اجتماعی می‌شد و همچنین چگونگی مقابله انسان‌ها با این فشارها.

در این نمایشگاه مجموعه‌ای از کلاژهای نوآورانه کارتر در دهه اخیر به نمایش گذاشته شد که برخی از آنها مستقیماً روی دیوارهای گالری نصب شده بودند و تجربه بصری ویژه‌ای برای بازدیدکنندگان فراهم آوردند. از آثار برجسته این مجموعه، «نگهبانان آفرو III » بود؛ نصب بزرگ و نمادینی از چهره‌های انتزاعی جنگجو که کارتر به منظور مقابله با نژادپرستی و حمایت از حقوق همه افراد رنگین‌پوست خلق کرده بود. این اثر از نظر ابعاد و پیام اجتماعی خود یکی از نقاط عطف نمایشگاه محسوب می‌شد.

علاوه بر آثار دهه اخیر، مجموعه‌ای از آثار نماینده دوران ۷۰، ۸۰ و ۹۰ میلادی نیز در نمایشگاه دیده شد که نشان‌دهنده بنیان محکم و مسیر حرفه‌ای کارتر بود. این نمایشگاه نخستین مرور گسترده موزه‌ای بر آثار نانت کارتر محسوب می‌شد و با انتشار یک کاتالوگ جامع همراه بود که به عمق ارتباط هنرمند با شهر مونتکلر، محل رشد او، و موزه هنر مونتکلر که از دهه ۱۹۸۰ آثار او را جمع‌آوری و به نمایش گذاشته بود، می‌پرداخت.

نمایشگاه «نانت کارتر: پرسشی درباره تعادل» با مدیریت ماری بیرمینگهم، مهمان ویژه و کیوریتور نمایشگاه، برگزار شد و با حمایت مالی سخاوتمندانه چندین صندوق و حامی خصوصی امکان‌پذیر گردید. از جمله این حامیان می‌توان به صندوق ویژه نمایشگاه‌های موقوفه لین و گلن رایتِر، صندوق موقوفه نشریات موزه جودیت تارگان، و همچنین جمعی از افراد خیر و خانواده‌های هنردوست اشاره کرد که در حمایت از هنر معاصر و ارتقای دیدگاه‌های فرهنگی سهم بسزایی داشتند.

نانت کارتر با تلفیق فرم‌های انتزاعی و محتوای اجتماعی، هنری خلق کرد که نه تنها زیباشناسانه بلکه از نظر مفهومی نیز بسیار غنی و چالش‌برانگیز بود. آثار او پرسش‌هایی را درباره نحوه سازگاری انسان با دنیایی پیچیده، پرتنش و گاه نابرابر مطرح کردند؛ پرسش‌هایی که امروز بیش از هر زمان دیگری اهمیت داشتند.

نمایشگاه «نانت کارتر: پرسشی درباره تعادل» فرصتی بود برای مشاهده سفری هنری که همزمان شخصی و جهانی بود، و بیانگر نگاه هنرمندی که در طول پنج دهه، با ظرافت و دقت، به بررسی مفاهیمی بنیادین همچون تعادل، عدالت و همبستگی اجتماعی پرداخته بود. این نمایشگاه به عنوان الگویی از هنر متعهد و تأمل‌برانگیز در جامعه معاصر شناخته شد و مخاطبان را به تأمل در شرایط جهان امروز دعوت کرد.

منبع: www.montclairartmuseum.org