– مقدمه: جشنواره ی بین المللی فیلم فجر یکی از معتبرترین رویدادهای سینمایی کشور است که آثار مختلف از سراسر کشور به نمایش در می‌آیند. این جشنواره نه ‌تنها به ‌عنوان یک فضای هنری برای نمایش آثار برجسته ی سینمای ایران شناخته می‌شود، بلکه به‌ طور سنتی مکان مناسبی برای بررسی و ارزیابی روند‌های فرهنگی، […]

– مقدمه:
جشنواره ی بین المللی فیلم فجر یکی از معتبرترین رویدادهای سینمایی کشور است که آثار مختلف از
سراسر کشور به نمایش در می‌آیند. این جشنواره نه ‌تنها به ‌عنوان یک فضای هنری برای نمایش آثار
برجسته ی سینمای ایران شناخته می‌شود، بلکه به‌ طور سنتی مکان مناسبی برای بررسی و ارزیابی
روند‌های فرهنگی، اجتماعی و هنری کشور به شمار می‌رود. با این حال، در سال‌های اخیر،
فیلم‌های کمدی بسیاری در این جشنواره به نمایش در آمده‌اند که از نظر کیفیت هنری و محتوای
فرهنگی با چالش‌هایی روبرو هستند.
یکی از انتقاداتی که به فیلم‌های کمدی جشنواره چهل و سوم فجر وارد است، عدم تطابق آنها با
استانداردهای هنری و فرهنگی سینمای ایران است. این فیلم‌ها به‌ جای ارائه ی طنز هوشمندانه و
انتقادی، بیشتر بر شوخی‌های سطحی، مبتذل و تکراری تکیه دارند. در نتیجه، چنین آثار کمدی به
‌ویژه در قالب جشنواره‌ای با چنین جایگاهی، نمی‌توانند تأثیر مثبتی بر جامعه و فرهنگ عمومی
مخاطبان داشته باشند.

– ضعف در فیلمنامه و کارگردانی:
یکی از مشکلات اصلی فیلم‌های کمدی حاضر در جشنواره، ضعف در فیلمنامه و کارگردانی آنهاست.
در حالی که کمدی باید در خدمت روایت داستان و پرورش شخصیت‌ها باشد، بسیاری از فیلم‌های
کمدی اخیر، بیشتر به شوخی‌های تصنعی و موقعیت‌های غیر واقعی تکیه کرده‌اند که نه‌ تنها باعث
ضعیف شدن شخصیت‌پردازی می‌شود، بلکه داستان را از مسیر اصلی خود خارج کرده و به سرسری
بودن و بی‌محتوایی نزدیک می‌کند. این نوع فیلمنامه‌ها که بیشتر به دنبال " خنداندن " سریع و سطحی
تماشاگر به هر شکل و شمایلی هستند، از منظر کارگردانی نیز نتوانسته‌اند ریتم مناسبی پیدا کنند و در
بسیاری از مواقع، شوخی‌های بی‌پایه و اساس یا تقلبی در دل داستان گنجانده شده‌اند که تأثیر خاصی
بر تماشاگر نمی‌گذارند.

– نقد طنز و شوخی‌ها:
محتوای فیلمنامه های مرتبط با فیلم‌های کمدی، بسیاری از موقعیت‌های طنز را از جوک‌های سطحی
و مبتذل می گیرند که هیچ‌گونه ارزش افزوده به مخاطب ارائه نمی‌دهند. شوخی‌هایی که بیشتر بر
اساس کلیشه‌ها یا رفتارهای فیزیکی تکیه دارند، معمولا فاقد عمق و محتوای معنادار هستند. طنز، باید
ابزاری برای نقد اجتماعی، فرهنگی یا سیاسی باشد و با استفاده از زبانی هوشمندانه و نقدآمیز به مسائل
جامعه بپردازد. متاسفانه، بسیاری از فیلم‌های کمدی جشنواره در این زمینه از ایده‌هایی استفاده
کرده‌اند که بیشتر به سرگرمی‌های سطحی شباهت دارند تا به یک کمدی هنری و تاثیرگذار.

– اثر منفی بر فرهنگ عمومی و تربیتی:
فیلم‌های کمدی که به‌ ویژه در جشنواره‌های ملی به نمایش در می‌آیند، باید استانداردهای فرهنگی و
تربیتی مناسبی را رعایت کنند. این آثار به ‌طور غیرمستقیم می‌توانند بر جامعه تأثیر بگذارند و باید در
جهت ارتقای سطح فرهنگی و اجتماعی عمل کنند. متاسفانه، بسیاری از این فیلم‌ها به ‌جای ارتقای فکر
و فرهنگ عمومی، بیشتر به ترویج رفتارهای سطحی و غیرمسئولانه می‌پردازند. استفاده از
شوخی‌های جنسی، رفتاری و سخیف، بدون توجه به پیامدهای آن، می‌تواند آسیب‌های فرهنگی جدی
به جامعه وارد کند و حتی ممکن است به تضعیف اصول اخلاقی و اجتماعی منجر شود.
در نتیجه، چنین فیلم‌هایی نه ‌تنها در سطح سینمایی ضعیف هستند، بلکه از نظر تأثیر فرهنگی نیز
نمی‌توانند به‌ عنوان آثاری ارزشمند در نظر گرفته شوند. در واقع، فیلم‌های کمدی بایستی از فضاهای
هنری و فکری قوی‌تری برخوردار باشند تا بتوانند به یک فضای فرهنگی و هنری پربارتر تبدیل
شوند.

– بی‌توجهی به نقدهای منتقدان و مسیر تکراری سینمای کمدی:
یکی از دلایل مهمی که باعث تداوم وضعیت نامناسب فیلم‌های کمدی در سینمای ایران شده، بی‌توجهی
به نقدهای منتقدان و تحلیلگران سینماست. در طول سال‌های اخیر، بسیاری از منتقدان، بارها و بارها
نسبت به افت کیفیت فیلمنامه، ضعف‌های کارگردانی و سطحی شدن شوخی‌ها نوشته و هشدار داده‌اند.
با این حال، این نقدها نه ‌تنها تغییری در روند فیلمسازی ایجاد نکرده، بلکه به نظر می‌رسد
سیاستگذاران و سازندگان سینمایی عملا توجهی به آنها ندارند.
یکی از دلایل این بی‌توجهی، تمرکز بیش از حد بر موفقیت گیشه‌ای و فروش بلیت است. سازندگان
فیلم‌های کمدی بیشتر به استقبال لحظه‌ای تماشاگران در سالن‌های سینما فکر می‌کنند تا خلق اثری که
بتواند تأثیر فرهنگی ماندگاری داشته باشد. در این شرایط، نقدهای جدی منتقدان که روی کیفیت محتوا،
روایت و پیامدهای اجتماعی فیلم‌ها تمرکز دارند، اغلب نادیده گرفته می‌شوند. علاوه بر این،
سیاست‌های جشنواره‌ای و حمایتی نیز به شکلی بوده که بعضی فیلم‌های ضعیف، صرفا به دلیل داشتن
جنبه ی سرگرمی و فروش بالای احتمالی، فرصت نمایش پیدا می‌کنند و این چرخه ی معیوب همچنان
ادامه دارد.
سینمای کمدی ایران برای عبور از این وضعیت، نیازمند بازنگری در فرآیند تولید و توجه بیشتر به
تحلیل‌های منتقدان و کارشناسان سینما است. ایجاد فضای گفت‌وگوی سازنده میان فیلمسازان،
سیاستگذاران و منتقدان می‌تواند به تولید آثار باکیفیت‌تر و باارزش‌تر در حوزه ی کمدی کمک کند. تا
زمانی که چنین تغییری رخ ندهد، احتمالا شاهد تکرار همان اشتباهات و تولید فیلم‌هایی خواهیم بود که
تنها برای لحظاتی مخاطب را سرگرم می‌کنند، اما در نهایت چیزی به سینمای ایران اضافه نمی‌کنند.

– نتیجه‌گیری:
فیلم‌های کمدی جشنواره ی جهانی چهل و سوم فجر به‌ وضوح نشان‌دهنده ی ضعف‌های اساسی در
جنبه‌های مختلف هنری و تکنیکال هستند. این آثار بیشتر از آنکه در پی خلق یک کمدی هوشمندانه و با
محتوای فرهنگی باشند، به سمت سرگرمی‌های سطحی و پرمخاطب برای گیشه حرکت کرده‌اند. این
روند نشان می‌دهد که سینمای کمدی ایران در حال دور شدن از ریشه‌های فرهنگی خود و تمرکز
بیشتر بر جلب توجه سریع مخاطب است، بدون آنکه به بازتاب‌های عمیق اجتماعی و فرهنگی اهمیت
داده شود.
در حالی که سینمای کمدی می‌تواند به ‌عنوان ابزاری قدرتمند برای نقد و تحلیل موضوعات اجتماعی
و فرهنگی عمل کند، متاسفانه در حال حاضر بسیاری از فیلم‌های کمدی جشنواره و حتی خارج از
فضای جشنواره، نه ‌تنها فاقد این ویژگی هستند، بلکه با تکیه بر شوخی‌های سطحی و بی‌محتوا، تبدیل
به ابزارهای بازاری شده‌اند که بیشتر به جذب مخاطب برای گیشه و فروش بلیت فکر می‌کنند تا
ارتقای سطح فکری و فرهنگی تماشاگران. این تغییر رویکرد، به‌ویژه در زمینه ی فیلمنامه و
کارگردانی، نیازمند بازنگری جدی است. فیلم‌های کمدی باید از نظر تکنیکال و هنری به سطح
بالاتری برسند و نه ‌تنها در پی سرگرمی سطحی، بلکه باید بتوانند در کنار ایجاد خنده، به‌طور
هوشمندانه و دغدغه مندی به مسائل روز اجتماعی و فرهنگی بپردازند.
بنابراین، سینمای کمدی ایران به‌ شدت نیازمند یک بازنگری استراتژیک است تا نه‌ تنها در زمینه
فیلمنامه‌نویسی و کارگردانی، بلکه در راستای حفظ ارزش‌های فرهنگی و تربیتی نیز حرکت کند.
سینماگران بایستی توجه بیشتری به این جنبه‌ها داشته باشند و به‌ جای تکیه بر شوخی‌های سطحی و
گیشه‌ای که متاثر از فضای مجازی هستند، به خلق آثار هنری و فرهنگی ارزشمند که همزمان
سرگرم‌کننده و اندیشمندانه باشند، توجه کنند. در این صورت، کمدی ایران می‌تواند جایگاه خود را در
سینمای جهانی پیدا کرده از فیلم‌های سطحی و مبتذل فاصله بگیرد.

۰۹۱۲۶۷۶۹۴۲۶
۰۹۰۱۵۱۰۴۶۶۱
Bk_safari@yahoo.com

  • نویسنده : محمد حسین صفری