ذبیح اله علایی کارشناس مسایل سیاسی نام خاورمیانه را اولین بار فردی بنام “آلفرد ماهان” به دنیا معرفی نمود. خاورمیانه منطقه ای استراتژیک از نظر جغرافیایی و منابع طبیعی است ،زیرا ۵۶/۶ درصد از منابع نفت وگاز کره زمین در این منطقه قرار دارد. خاورمیانه دارای تاریخی کهن ،غنی و از اهمیت ژئوپولتیکی خاص برخوردار […]

ذبیح اله علایی
کارشناس مسایل سیاسی
نام خاورمیانه را اولین بار فردی بنام “آلفرد ماهان” به دنیا معرفی نمود. خاورمیانه منطقه ای استراتژیک از نظر جغرافیایی و منابع طبیعی است ،زیرا ۵۶/۶ درصد از منابع نفت وگاز کره زمین در این منطقه قرار دارد.
خاورمیانه دارای تاریخی کهن ،غنی و از اهمیت ژئوپولتیکی خاص برخوردار است. سیزده کشور از هجده کشور تشکیل دهنده خاورمیانه کشورهای عربی هستند.
آنچه که وضعیت امروز خاورمیانه را به تشنج کشیده ، وجود رژیم اشغالگر قدس است.در سال۱۸۹۸ میلادی «تئودور هرتصل» خبرنگار و نویسنده یهودی در اتریش کتابی تحت عنوان «دولت یهود» منتشر کرد. وی در این کتاب از تشکیل یک دولت یهودی دفاع کرده و به افکار عمومی غرب برای استقبال از جنبش صهیونیستی یک زمینه فکری داد و این زمینه فکری باعث گردید که رژیم صهیونیستی بر اساس صهیونیسم در سال ۱۹۴۸ با اشغال سرزمین های فلسطین اعلام موجودیت کند.
با انقلاب ۱۹۷۹ در ایران یک دگرگونی بزرگ در معادلات سیاسی خاورمیانه پدید آمد.امام خمینی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مخالف رژیم صهیونیستی بود و حمایت از مظلومین فلسطین را یک مسولیت دینی و انسانی می دانست.
حمایت های ایران در سال های متمادی با توجه به شرایط سخت اقتصاد داخلی از اهداف نظام بود تا جای که رهبر معظم انقلاب فرمودند:” نظام اسلامی ملاحظه هیچ‌کس را نمی‌کند و ضمن حمایت و دفاع آشکار از ملت فلسطین، به هر طریقی بتواند همچنان به آن‌ها کمک خواهد کرد.”
اما آنچه مهم است آینده خاورمیانه و حذف رژیم صهیونیستی از نقشه این منطقه می باشد .برای رسیدن به این اهداف طبق فرمایشات مقام معظم رهبری که فرمودند:”اساس مشکل و عامل ایجاد درگیری‌ها و جنگ‌ها در منطقه، حضور آمریکا و بعضی از کشورهای اروپایی است که به دروغ از صلح و آرامش دم می‌زنند و اگر شرّ آنها از این منطقه کم شود، درگیری‌ها و جنگ‌ها خاتمه می‌یابد و خود کشورها قادر به اداره منطقه و هم‌زیستی با صلح و عافیت هستند”
متاسفانه سران گروه هفت در بیانیه‌ای مشترک که شامگاه روز پنجشنبه منتشر شده است، پاسخ نظامی ایران به اقدامات تروریستی رژیم صهیونیستی را محکوم کردند و آن‌را «تهدیدی جدی علیه منطقه دانستند».
وجود دول خارجی (اروپایی و امریکا)از عوامل عدم ثبات در منطقه می باشد.حمایت این قدرت های سیاسی ، نظامی باعث طولانی شدن جنگ در منطقه می گردد.چرا که هم می توانند از این حضور برای فروش سلاح های خود و هم تاراج منابع منطقه بهره ببرند.
عدم وفاق دولت های منطقه در برخورد با رژيم اشغالگر که نشأت گرفته از وابستگی های سیاسی ، اقتصادی و نظامی به غرب می باشد، نیز دلیل دیگری برعدم ثبات در منطقه ی خاورمیانه است.
کستاخی رژیم صهیونیستی در سال‌های اخیر عدم وحدت بین دول خاورمیانه در برخورد با این غده سرطانی است.
ترور شهید هنیه ،حمله به کنسولگری ایران و به شهادت رساندن شیخ حسن نصرالله را می توان از نمونه های بارز شرارت های اسرائیل نام برد،(هر چند که در ایران بعضی از افرادپس از شهادت شیخ حسن نصرالله احساساتی شده و بیان می دارند که اگر فلان شخص رئیس جمهور می شد شیخ حسن نصرالله به شهادت نمی رسید ،نشان از عدم درک سیاسی و فهم روابط بین المللی این افراددارد).مع الوصف آینده خاورمیانه در یک نگاه کارشناسی مشروط براین است که اولا بقول ریاست‌جمهور :”ما آماده‌ایم تمام سلاح‌هایمان را کنار بگذاریم به شرطی که اسراییل هم کنار بگذارد. ما سر کسی نمی خواهیم کلاه بگذاریم و حق هیچکس را نمی خواهیم ضایع کنیم.”
در این صورت جنگ‌ها در منطقه کاملا تمام خواهد شد.و ثبات نسبی در منطقه ایجاد خواهد شد ولی مسله فلسطین حل نمی شود.
با توجه با صحبت های سردار باقری که گفتند:”بعد از ترور شهید اسماعیل هنیه در تهران ما به مدت دو ماه برای حصول آتش بس در غزه صبر كردیم.”
سئوال اینجا است که چرا صبر کردن ؟چون آمریکایی ها گفتن شما اقدامی نکنید ما در غزه آتش بحث را عملی می کنیم نه تنها عملی نکردن بلکه این فرصت را به اسرائیل دادند که عملیات جدیدی انجام دهد. روشن و آشکار بود که آتش بسی صورت نخواهد گرفت زیر رژیم اشغالگر از عدم هماهنگی کشورهای خاورمیانه سو استفاده نمود ،و برای فرار از بحرانهای داخلی خود با شهادت شیخ حسن نصرالله و فرماندهان حزب الله سعی در گسترش جبهه‌های نبرد کرد.لذا حمله موشکی ایران نیز پاسخی به شرارت‌ها رژیم اشغالگر قدس بود.اما باید دقت شود این پاسخ ها منجربه جنگ منطقه ای نگردد چرا که اسرائیل دنبال تشنج در سطح خاورمیانه برای فرار از بحرانهای داخلی است.
باشرایط فعلی وارد شدن در جنگ منطقه ای به صلاح منطقه وکشور نیست ،زیرا با چالش‌های مختلف مواجه خواهیم شد. آینده خاورمیانه با سیاست های ضد و نقیض کشورهای منطقه لاینحل است.
حمله به قلب سوریه در روزهای اخیر سکوت عربستان و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس همه از عدم وفاق منطقه ای برای از بین بردن رژیم اشغالگر حکایت می کند. نکته قابل توجه تاثیر روابط ایران و آمریکا در منطقه می باشد .شواهد و قرائن نشان داده که این موضوع در ثبات منطقه اثر گذار بوده است.هر چند که در این سال‌ها به گفته مسولین ایران کمک های فراوانی برای حزب الله و حماس ارسال کرده است ولی تا کشورهای منطقه وارد جبهه ایران نشوند بحران فلسطین حل نمی شود.
در هر صورت آینده خاورمیانه مشروط به اتحاد مسلمانان به گفته مقام معظم رهبری در نماز جمعه روز گذشته است.و تا کشورهای مسلمان منطقه در جبهه ایران قرار نگیرند و دول خارجی از حمایت خود از رژیم غاصب دست بر ندارند وضعیت خاورمیانه به ثبات نخواهد رسید.

  • نویسنده : ذبیح اله علایی