در پنج سال اخیر، تیم فوتبال  پرسپولیس عملکردی فوق‌العاده در لیگ برتر از خود به ثبت رسانده است. تیمی که با هدایت برانکو ایوانکوویچ کم کم ساخته شد و ابتدا با تفاضل گل نسبت به تیم قهرمان، نایب قهرمان شد و در سال‌های بعد نیز قهرمان بلامنازع لیگ برتر لقب گرفت. اما با همه این‌ موفقیت‌ها در لیگ، پرسپولیس عملا هیچ دستاورد مالی نداشته است.

پیش از این در گزارشی که منتشر کردیم، اعلام کردیم پرسپولیس به عنوان قهرمان چهار دوره پیاپی لیگ برتر هیچ درآمدی از سازمان لیگ فوتبال و از محل تبلیغات محیطی نداشته است. ابراهیم شکوری هم  به عنوان مدیر اجرایی باشگاه، در آخرین نشست خبری خود با تایید این موضوع گفت: “از زمانی که وارد باشگاه شدیم، با سازمان لیگ مکاتبه کردیم. سازمان لیگ همیشه این جواب را می‌دهد که ما بدهکار هستیم. نمی‌دانم این بدهی‌ها چیست و برای ما هم جای سوال است. کلیه تبلیغات محیطی و بلیت فروشی در اختیار سازمان لیگ بوده و تنها یک سری کسورات قانونی مانند جریمه‌ها هست که سازمان لیگ آن‌ها را کم می‌کند. به قول شما مایی که ۴ دوره قهرمان لیگ شدیم، اگر حساب ما منفی باشد حساب سایر تیم‌ها چگونه است؟”

این که سازمان لیگ فوتبال ایران چطور حساب و کتاب می‌کند که از درآمد چند ده میلیاردی هرساله خود بابت تبلیغات محطیلی پولی به تیم قهرمان نمی‌رسد سوالی است که مسوولان این  سازمان باید به آن پاسخ بدهند اما نکته مهم ماجرا این‌جاست که مدیران عامل پرسپولیس چرا در چهار سال اخیر نسبت به این موضوع بی تفاوت بوده‌اند؟ چرا تا به حال هیچ یک از این مدیران مصاحبه‌ای برای دفاع از حقوق باشگاه انجام نداده‌اند تا سازمان لیگ هم در جهت شفافیت موضوع قدم بردارد؟

اگر از بحث تبلیغات محیطی بگذریم، موضوع برندینگ پرسپولیس و ارزشی که این برند در چهار سال اخیر داشته، مساله‌ای است که باید مورد بررسی قرار گیرد. در دنیای برند، قاعدتا هرچه باشگاهی درکسب قهرمانی موفق باشد، ارزش برند آن باشگاه هم بیش‌تر خواهد شد و در نتیجه می‌تواند برند خود را با ارزش مادی بیش‌تری در اختیار اسپانسرها قرار دهد. یعنی در واقع وقتی پرسپولیس در چهار دوره پیاپی، با اختلاف نسبت به سایر تیم‌ها قهرمان می‌شود، ارزش مادی برنداش برای استفاده اسپانسری به مراتب بیش‌تر خواهد بود اما بررسی روند جذب منابع مالی از محل اسپانسری نشان می‌دهد، عملا در این عرصه هم مدیران باشگاه موفق نبوده‌اند. به عبارت دیگر قهرمانی‌های پرسپولیس در لیگ ایران از نظر مالی دستاوردی برای این باشگاه به همراه نداشته است.

پرسپولیس به واسطه هواداران میلیونی‌اش، برند ارزشمندی دارد که اسپانسرهای متول را به سمت خود جذب می‌کند اما وقتی همین برند قهرمان بلامنازع لیگ لقب بگیرد و یک دوره هم قهرمان جام حذفی شده باشد و از طرف دیگر در چهار سال، دو نایب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا و یک بار هم حضور در نیمه نهایی این رقابت‌ها را در کارنامه داشته باشد، حالا دیگر باید ارزش مادی برند به حدی رسیده باشد که مشکل مالی وجود نداشته باشد. با این حال می‌بینیم این روزها پرسپولیس برای تامین برخی مخارج خود، روی به قرض گرفتن آورده است.

در چهار سال اخیر اگر نگوییم تعمدی در کار بوده، مدیران وقت باشگاه با بی‌تدبیری خود کاری کرده‌اند که پرسپولیس نتواند درآمدهای قابل قبولی از منابع داخلی داشته باشد. این باشگاه در این سال‌ها به واسطه نتایج خود از AFC درآمد خوبی کسب کرده است، حالا طوری به سمت یک بحران مالی حرکت می‌کند که اگر فکری به حالش نشود، به زودی چالش‌های بدی را تجربه خواهد کرد. شاید اگر در این چهار سال، مدیران سالم، دلسوز و با تدبیر سکنان هدایت پرسپولیس را برعهده داشتند، امروز سرخ‌ها نه تنها درگیر بحران مالی نبودند، بلکه می‌توانستند به راحتی مشکلات زیرساختی باشگاه و تیم‌های پایه خود را حل کنند.