خلاصه کتاب کوسه یک میلیون دلاری

قسمت هفتم/ ونوشه شکری

گاگوسیان جایگاه فعلی خود در دنیای هنر مدرن و معاصر را از طریق اراده و جسارت به دست آورده است. او کارش را ابتدا به‌عنوان یک دلال آثار گرافیک و چاپ در بخش وست‌وود – ویلج لس‌آنجلس شروع کرد و اولین گالری نیویورک خود را به همراه آنینا نوزی در سال ۱۹۷۹ افتتاح کرد. او اولین نمایشگاه هنرمند معاصر آمریکایی دیوید سال را برگزار کرد. او گالری خودش را در سال ۱۹۸۵ در خیابان بیست و سوم غربی در ساختمانی که تحت مالکیت ساندرو کیا بود، افتتاح کرد. اولین نمایشگاه او آثاری از مجموعه‌داران مشهور هنر معاصر برتون و امیلی ترمین، بود که او توانسته بود برای فروش جمع‌آوری کند.

گاگوسیان هم در بازارهای اصلی و هم ثانویه دلالی می‌کند. اما کدام یک بیشترین درآمد را برای او دارند؟ روی کاغذ بازار ثانویه بیشترین درآمد را بار می‌آورد، چراکه هزینه‌های مربوط به نظارت و کارمندان در این بازار حذف می‌شوند؛ اما او خودش کدام یک را ترجیح می‌دهد؟ بیشتر دلالان بازار ثانویه را ترجیح می‌دهند، زیرا در این بازار با هنرمندان طرف نیستند و لازم نیست به آنها در مورد مسائل مختلف اطمینان خاطر داد؛ اما مسئله به این سادگی‌ها نیست؛ چون یکی از مسائلی که باعث دودلی خریداران و مجموعه‌داران فعال در بازار ثانویه می‌شود این است که آنها درعین‌حال این فرصت را دارند که از بازار اصلی هنر آثار تازه عرضه شده هنرمندان صاحب‌نام را بخرند؛ اما درعین‌حال فروش آثار این هنرمندان در بازار اصلی است که باعث می‌شود بعداً این آثار به بازار ثانویه برسند. گاگوسیان بیش از هر دلال دیگری فضای گالری دارد. او دو گالری در نیویورک یکی در بورلی هیلز دوتا در لندن و یک گالری دیگر در نزدیکی خیابان و یا ونتو در رم دارد. سه تا از این گالری‌ها توسط معماران مشهوری طراحی شده است. گالری واقع در خیابان بریتانیای لندن توسط کاروسو سنت جان؛ گالری بورلی هیلز توسط ریچارد مایر و گالری واقع در محله چلسی نیویورک توسط ریچارد گلوکمن. گاگوسیان در سال ۲۰۰۸ یک گالری در چین افتتاح خواهد کرد. مهاجرت گاگوسیان به لندن باعث شد تا جایگاه این شهر به‌عنوان مرکز بازار هنر معاصر اروپا تثبیت شود. هنگامی که گاگوسیان برای اولین‌بار در سال ۲۰۰۶ تصمیم گرفت در آرت فر ماستریخت شرکت کند، این حرکت به‌عنوان مهر تأییدی برجایگاه آن به‌عنوان مهم‌ترین آرت فرجهان قلمداد شد. گالری‌های گاگوسیان تبلیغات زیادی در مجلات هنری می‌کنند که بیشتر از اینکه هدف جلب مشتری را داشته باشند برای تثبیت هرچه بیشتر برند گاگوسیان در نظر گرفته می‌شوند تا هنرمندان این گالری‌ها در چشم عموم بیشتر دیده شوند و در عین حال به خریداران قبلی اطمینان داده شود که هنرمند آنها کماکان درحال‌رشد است.

مثالی از یک روش دلالی بسیار متفاوت گالری وایت کیوب در لندن است که به‌واسطه مالک آن جی جاپلینگ شناخته می‌شود. جاپلینگ فارغ‌التحصیل کالج اتون (Old Etonian ) و فرزند مایکل جاپلینگ، بارون آیندربی کوئیرنهاو”، مدیر سیستم رأی‌دهی مجلس عوام و وزیر کشاورزی در دولت مارگارت تاچر است. جاپلینگ در سال ۱۹۹۱ با دیمن هرست دوست شد پس‌زمینه خانوادگی هرست از طبقه کارگر است؛ اما این دو در محله بریکستون لندن همسایه شدند. هرست تلاش می‌کرد تا سرمایه لازم برای یک اثر جدید را تأمین کند و جاپلینگ به او پیشنهاد کرد که سرمایه لازم را به او بدهد. جاپلینگ بود که فکر تماس با دفاتر پستی استرالیا و درخواست نصب آگهی‌های کوسه ۱۵ فوتی ببری نیازمندیم به ذهنش رسید. جاپلینگ اولین گالری وایت کیوب را در مه ۱۹۹۳ در خیابان دوک محله سنت جیمز افتتاح کرد؛ محله‌ای که پُر از گالری‌های گران‌قیمت است محل گالری فضایی کوچک بود و جاپلینگ کریستیز را راضی کرده بود که آن را بدون اجاره به او بدهند اسم گالری بر اساس مجموعه‌ای از مقالات برایان او دوهرتی با عنوان در داخل مکعب سفید ایدئولوژی فضای گالری انتخاب شد. جاپلینگ چندین نمایشگاه انفرادی از گروه هنرمندان جوان بریتانیایی،  مانند تریسی، امین برگزار کرد و گالری خیلی زود با این گروه عجین شد. رویکرد وایت کیوب با گاگوسیان یا گالری‌های مشهور دیگر متفاوت است. قرارداد ۷۰ درصد نمایشگاه‌های گالری وایت کیوب مربوط به هنرمندان خارجی ای است که ممکن است در آینده بتوانند با این گالری کار کنند. این کار شبیه بازی‌های آزمایشی در فوتبال است به‌طوری‌که مجموعه‌داران هنر در این نمایشگاه‌ها حکم ارزیابان استعداد هنرمندان را دارند گالری‌های دیگری هم نمایشگاه‌های آزمایشی برگزار می‌کنند؛ اما این نمایشگاه‌ها فقط ۵ تا ۱۰ درصد نمایشگاه‌های سالیانه آنها را تشکیل می‌دهد. بیشتر نمایشگاه‌های آزمایشی وایت کیوب تکرار نمی‌شوند. ازآنجایی‌که نمایشگاه‌های این گالری بسیار منحصر به فردند پوشش خبری آنها بسیار گسترده است.

وقتی پای یک هنرمند داغ در میان است دلالان توجهی به ترتیب فهرست انتظار خود ندارند گاگوسیان یا وایت کیوب اثری از یک هنرمند داغ را نمی‌فروشند؛ بلکه آن را جا می‌دهند. سپس اخبار مربوط به اینکه کدام موزه یا مجموعه‌دار به آینده هنرمند امیدواری نشان داده (اثر او را خریده‌اند) را پخش می‌کنند.

گالری وایت کیوب تابه‌حال در شهرهای دیگر شعبه‌ای افتتاح نکرده قصد ندارد چنین کند فکر پشت این مسئله این است که هنرمندان برند شده دوست ندارند یک گالری در چند شهر یا کشور مختلف آنها را نمایندگی کند؛ چراکه آن وقت گالری انگیزه لازم برای ترفیع آثار آنها را از دست خواهد داد. آنها فکر می‌کنند که بهتر است گالری‌های مختلفی در کشورهای دیگر کار هنرمند را نمایندگی کنند تا رقابت بین آنها بیشتر شود هر کدام از گالری‌ها می‌توانند آثار را به آرت فرهای مختلف ببرند و در راستای همکاری با گالری‌های دیگر تلاش کنند

به جز گاگوسیان و وایت، کیوب چه کسانی دلالان ستارهسینما امروزند؟ جدول زیر ده دلال طراز اول نیویورک و ده نفر دیگر در لندن را معرفی می‌کند بیشتر افراد فعال در دنیای هنر روی اسامی توافق دارند زیر هر کدام از این اسامی نام چند هنرمند مطرح که با آنها همکاری می‌کنند نوشته شده است. ادامه دارد…