هفته سوم فروردین ماه به دلیل شیوع این ویروس منحوس به دستور دولت تعطیل و این تعطیلی برای بخشی از خدمات بود یعنی اصناف و بازاریان که بعداز تعطیلات تازه جان دوباره می گرفتند و این اقشار دوباره در تیر رس کرونا قرار گرفتند و تعطیلی‌ها ادامه دار شد و این ۲ هفته تعطیلی باعث شد تا برخی از مغازه دارها برای کسب درآمد کره کره های نیمه باز داشته باشند و به صورت مخفیانه فروش خود را انجام دهند اما چه فایده برای کارگری که در مغازه کار می کرد با تعطیلی ها آن هم خانه نشین شد.

تعطیلی برای کارگر یعنی نداشتن نان شب یعنی با غصه خوابیدن و این کرونا برای کارگران کابوس شده است یه بیماری که هدفش نابودی سفره های کارگران بوده است در این صورت است که کارگر دیگر برایش مرگ و زندگی فرقی نمی کند ترجیح می دهد در این شرایط تن به هرکاری دهند تا نان دربیاورد حتی شده با عدم رعایت پرتکل های بهداشتی یا مبتلا شدن به کرونا ولی می خواهد کار کند زندگی کند سفره خانواده اش را داشته باشد.

کرونا برای کارگران نان نذاشت گرانی ها از سوی دیگر این نان را از کارگران دریغ کردند و این یعنی شروع اتفاقات ناگوار یعنی مرگ آدمیت با وجود اینکه زنده ای و زندگی می کنی.

باتوجه به همه این تفاسیر روز گذشته زالی فرمانده ستاد مبارزه با کرونا تهران اعلام کرد که تهران روی لبه تیغ مرگ قرار گرفته است و وضعیت سیاه تر از قبل خواهد شد و این عضو ستاد مبارزه با کرونا اعلام کرده که مردم تهران به خاطر فقر حاضر شدند از جان خود بگذرند و این می تواند فاجعه بار باشد.

در پایان مسوولین وظیفه دارند تا به مشکلات اقتصادی مردم توجه کنند چرا که مردم در شرایط بین مرگ و زندگی گیر کرده اند و برای اینکه سفره ای برایشان باقی بماند از جان خود می گذرند در این میان مسوولین بهتر است در این شاریط برای اینکه حداقل مردم سفره ای داشته باشند یارانه ای به اقشار ضعیف بدهد تا انها هم بتواند همانند دیگران قبل اینکه به فکر نان باشند به فکر جان باشند این روزها چقدر جان ادمی ارزان شده است.