بررسی های ثروت حکایت دارد؛
ثروت: اخیرا مرکز آمار در گزارشی اعلام کرده که میزان درآمد خانوارها نسبت به هزینه های آنها در مقایسه با سال ۱۳۷۰ با رشد ۹۰۴ برابری همراه بوده است . این آمار اگرچه این ذهنیت را ایجاد می کند درآمد خانوارها از تورم پیشی گرفته است ، اما کمی تامل نشان می دهد دلیل این آمکار خام آن هم بدون احتساب رشد تورم در نتیجه کوچکتر شدن سفره خانوراه و حذف بسیاری از اقلام از سبد معیشت رقم خورده است.
بر اساس آمار اعلام میانگین درآمد سالیانه خانوارهای شهری از رشد درامد انها نسبت به میزان هزینه های حکایت دارد بر این اساس درامد خانوارها در سال ۱۴۰۲ بیشتر از هزینه ها بوده است موضوعی که به گفته برخی کارشناسان و صاحبنظران شاید درست باشد اما محاسبه سبد معیشت مردم باید مورد بررسی قرار بگیرد که به نظر می رسد سفره شان کوچکتر شده باشد و این اعداد و ارقام تنها امار سازی و بازی با اعداد است و بنابراین معیشت مردم هر روز رو به تنزل و درامد ان ها رشد واقعی نداشته است .
با نگاهی به سبد خرید مردم طی سال های اعلام شده کاملا مشهود است که خرید مایحتاج ماهانه مردم مثل ۲۰ سال گذشته نیست و هر سال یکی دو قلم از این مایحتاج کم می شود این در حالیست که ادعا می شود درامد مردم بیشتر شده اما با افزایش درامد هزینه ها نیز بیش از چند برابر افزایش یافته اند و در اینصورت تنها سفره ها کوچک و کوچک تر شده است.
به اعتقاد بسیاری کارشناسان به نظر می رسد زمانی می توان ادعا کرد که درامدها افزایش یافته که هزینه های زندگی جلوتر از درامدها پیش نرود و اگر ثابت نیست حداقل کمتر از درامد باشد تا معیشت مردم همچون امروز تحت الشعاع قرار نگیرد.
براساس گزارش منتشر شده توسط مرکز آمار ایران، می توان به بررسی و مقایسه متوسط درآمد کل سالیانه خانوار های شهری طی سال های۱۳۷۰ الی۱۴۰۱ پرداخت. براساس این داده ها، میانگین درآمد سالیانه خانوار شهری، از ۲۸۴ هزار تومان در سال ۱۳۷۰ به ۲۵۶ میلیون تومان در سال ۱۴۰۲ رسیده است. در واقع، متوسط درآمد سالیانه خانوار شهری در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۳۷۰ حدود ۹۰۴ برابر شده است. باید در نظر داشت که درآمد در این جا به صورت میانگین لحاظ شده است و میزان آن برای هر خانوار می تواند متفاوت باشد. بر این اساس متوسط درآمد سالانه خانوارهای شهری و روستایی یکی از شاخص های مهم اقتصادی است که توزیع ثروت و وضعیت معیشت اقشار مختلف جامعه را نشان میدهد. این شاخص از عوامل متفاوتی مانند سطح توسعه اقتصادی، نوع اشتغال، دسترسی به منابع و خدمات و سیاست های دولت تاثیرمی پذیرد.
بر همین اساس در مناطق شهری، خانوارها به فعالیت های صنعتی، خدماتی و تجاری اشتغال دارند و به دلیل دسترسی بیشتر به فرصت های شغلی و آموزشی، درآمد بالاتری نسبت به خانوارهای روستایی دارند. در مقابل، خانوارهای روستایی به دلیل محدودیت های شغلی، اقتصادی و زیرساختی، درآمد کمتری کسب می کنند. براساس گزارش مرکز آمار، متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری و روستایی در سال۱۴۰۲ به ترتیب ۲۵۶ میلیون تومان و ۱۴۹ میلیون تومان بوده است.
در واقع، خانوار های شهری ۱.۷ برابر خانوار های روستایی درآمد کسب کرده اند. همچنین هزینه های کل خانوار ها شامل هزینههای خوراکی ودخانی و غیر خوراکی است که خانوار های شهری به طور میانگین در سال ،۱۴۰۲ حدود ۲۰۶ میلیون تومان را صرف هزینه های زندگی خود کردهاند. متوسط هزینه های کل خانوار های دهک های هزینهای دهم در سال ۱۴۰۲ به طور میانگین ۱۲.۵ برابر دهکهای هزینهای اول است.
در این راستا وحید شاقی شهری در گفتگو با «ثروت» اظهار داشت: زمانیکه صحبت از درامد خانوارها به میان می اید باید با تورم اقتصاد این درامدها را سنجید و درامد اسمی در اقتصاد اهمی ندارد و مهم درامدهای واقعی خانوارها است .
وی افزود: بر این اساس طی ۷ سال گذشته میانگین تورم حدود ۴۰ درصد اعلام شده است این در حالیست که رشد دستمزدها برای کارمندان دولت زیر ۲۰ درصد و برای کارگران تنها ۱ سال رشد بالای تورم داشت و در مابقی سال ها آن ها نیز زیر خط تورم بوده است.
وی همچنین به درامدهای دولت اشاره کرد که به واسطه رشد درامدهای نفتی بیشتر شده اما قدرت خرید خانوارها به واسطه تورم کاهش یافته و طی گزارش وزارت کار ، بیش از ۱۵ درصد طبقه متوسط ایرانی به دهک های پایین سقوط کرده اند .
به گفته شقاقی در اوایل دهه ۹۰ حدود ۱۱ درصد طبقه فقیردر اقتصاد ایران وجود داشت این در حالیست که با گذشت حدود ۱۲ سال به واسطه تحریم های اقتصادی و تورم تحمیل شده به اقتصاد کشور، طبقه فقیر جامعه به حدود ۳۰ درصد افزایش یافته است .
وی ادامه داد: در جهت مقابل طبقه متوسط ایرانی از ۷۰ درصد به حدود ۵۰ درصد کاهش یافته و آمارها نشان دهنده این است که حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از دهک های میانی جامعه کاسته شده و به دهک های پایین درامدی افزوده شده است .
این کارشناس اقتصادی گفت: درباره افزایش درامد خانوارها می توان گفت که به واسطه تورم بالا تنزل داشته اما درامدهای دولت به واسطه افزایش درامدهای نفتی بیشتر شده است و شواهد نیز نشان دهنده همین امر است .
بر این اساس باید گفت که امارهای خام ارزش تحلیل ندارد و بالاخص در حوزه درامد و هزینه باید درامدها با تورم تعدیل شود و امارهای خام نمی تواند درست باشد .
شقاقی خاطر نشان کرد: بر این اساس به نظر می رسد شرایط خوبی در اقتصاد کشور وجود ندارد و مرکز امار باید در گزارشات خود ، تورم و اصابت تورم به کالاهای با دوام و سرمایه ای را لحاط کند تا گزارش واقع بینانه ای نسبت به معیشت، قدرت خرید و وضعیت فقر ارائه داد و صرفا با امارهای خام و امارهای گزینشی نمی توان وضعیت خانوارها را خوب نشان داد و نیاز به تعدیل تورم دارد و دارایی و ثروت ها نیز در این تحلیل ها گنجانده شود.