مطابق قانون کار حداقل عیدی کارگران برای یک سال کار حداقل معادل ۶۰ روز و حداکثر ۹۰ روز است.

بر اساس قانون مربوط به نحوه تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب سال ۱۳۷۰، کلیه کارفرمایان کارگاه های مشمول قانون کار مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل ۶۰ روز آخرین مزد، ‌به عنوان عیدی و پاداش بپردازند و مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارگران نباید از معادل ۹۰ روز حداقل مزد روزانه قانونی کارگران تجاوز کند.

مبنای محاسبه عیدی و پاداش سالانه کارگران در کارگاه‌هایی که طرح طبقه‌بندی مشاغل دارند، مزد گروه و پایه یا مزد مبنا و در واحدهای فاقد طرح طبقه‌بندی، مزد ثابت یعنی مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل خواهد بود.

البته پرداخت عیدی به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه ها مشغول به کار بوده اند نیز الزامی بوده و مبلغ عیدی پرداختی به آنان باید به ماخذ شصت روز مزد و به نسبت ایام کارکرد و روزهایی که در آن محل مشغول کار بودند محاسبه و پرداخت شود.

با وجود آنکه مصوبه مجلس، میزان پرداخت عیدی کارگران را مشخص کرده و دو ماه پایه حقوق را به عنوان حداقل و سه ماه پایه حقوق را به عنوان حداکثر میزان عیدی دریافتی اعلام کرده اما میزان عیدی کارگران بسته به مدت قرارداد و کارکرد آنها متفاوت است.

کارگران بسته به سنوات و تعداد روزهایی که کار کرده‌اند مستحق دریافت عیدی هستند و عیدی و پاداش کامل به کارگرانی تعلق می گیرد که در حقیقت یکسال در آخرین کارگاه یا محل کار مشغول کار بوده و بیمه پردازی آنها به طور کامل صورت گرفته باشد.

کارگران بسته به سنوات و تعداد روزهایی که کار کرده‌اند مستحق دریافت عیدی هستند و عیدی و پاداش کامل به کارگرانی تعلق می گیرد که در حقیقت یکسال در آخرین کارگاه یا محل کار مشغول کار بوده و بیمه پردازی آنها به طور کامل صورت گرفته باشد.

البته قانون در خصوص عیدی کارگران فصلی، ساعتی و پاره وقت نیز ملاحظاتی دارد و میزان عیدی و پاداش این گروه از کارگران را مشخص کرده است.

عیدی کارگران فصلی و کارمزدی

به موجب قانون، مبلغ پرداختی بابت عیدی و پاداش به کارگران کارگاههای فصلی مشمول قانون کار و همچنین کارگران سایر کارگاههای مشمول که کمتر از یک سال در کارگاه کار کرده اند بر ماخذ ۶۰ روز و به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه می شود. مزد مورد عمل در محاسبه وجوه عیدی و پاداش پایان سال به کارگران کار مزدی نیز عبارت از متوسط کارمزد دریافتی آنان بر حسب مدت ایام کارکرد در سال است.

عیدی و پاداش کارگران پاره وقت

بر اساس ماده ۳۹ قانون کار مزد و مزایای کارگرانی که به صورت نیمه وقت و یا کمتر از ساعات قانونی تعیین شده به کار اشتغال دارند به نسبت ساعات کار انجام یافته محاسبه و پرداخت می شود که عیدی و پاداش نیز از این قاعده کلی مستثنی نیست.

عیدی و پاداش کارگران ساعتی

در مورد کارکنان ساعتی که حقوق ماهانه ثابت نداشته و دستمزد آنان در ماه متغیر است برای محاسبه عیدی و پاداش، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت آنان مبنای محاسبه قرار خواهد گرفت.

تعیین عیدی پایان سال مشمولان قانون کار بر اساس حداقل دو برابر و حداکثر سه برابر مصوبه دستمزد شورای عالی کار است. با توجه به مصوبه شورای عالی کار، حداقل دستمزد کارگران در سال ۱۳۹۹ با افزایش ۲۶ درصدی به یک میلیون و ۹۱۱ هزار تومان رسید که با احتساب ماده واحده قانونی، حداقل عیدی کارگران ۳ میلیون و ۸۲۰ هزار تومان و حداکثر عیدی، ۵ میلیون و ۷۳۰ هزار تومان است؛ بنابر این عیدی امسال کارگران کمتر از ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان نخواهد بود.